Een Elsa-sweater. Voor mij. For real.

Een sweater voor mezelf, dat kon ik al. Ik vind hem wel leuk, en ik draag hem ook graag, maar het meest flatterende model is het niet voor mij. Het (tijdelijk gratis!) patroon van My Image leek mij wél een goede vangst.

Ik houd nog steeds van streelzacht en blingbling, en zodoende werd de grote kraag de blikvanger.

Toen die eraan stond, vroeg ik me even af of het niet te koninginnenachtig was - op een niet zo positieve manier - maar ik heb mij erover gezet. Het patroon heet immers Elsa, een beetje over the top mag dan geen kwaad kunnen.

Zeer Elsagewijs heb ik in de buurt van Botrange mijn jas uitgespeeld om te poseren. Mijn haren zijn vochtig van de sneeuwbui, en mijn gezicht is roodaangelopen van mijn eerste langlaufsessie ooit. Perfect dus. De joie de vivre spat ervan af, en mijn zweet kon wegdampen. Te plastisch omschreven? Graag gedaan. Voor wie het zich afvraagt: jawel, ik ben het hele eind overeind gebleven, al maakte ik hier en daar wel wat schijnbewegingen - kleine gilletjes incluis.

De echtgenoot heeft foto's genomen. Van de trui. Voor op de blog. Hij heeft er niet op gelet dat de trui er volledig op moest staan. Vergeef het hem, 't is een leerproces. En 't was koud, dat ook.

Er zijn trouwens enkele shots waar de sweater wél volledig opstaat.

Zie je het fluffy woesjke in de tailleband? 'k Heb dat voor expres gedaan, dan weet ik makkelijk wat de voor- en achterkant is. Jup. Soms voel ik mij zo geslaagd. 'k Ben er blij mee, met mijn nieuwe trui. 

Fake fur: Van Gool stoffen

Napoli jogging: De stoffenstraat

Patroon: S1028 Elsa-trui van My Image